"Ey, benim iyimser hâllerim,
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize elveda…
Artık ben kimsenin,
Hiçkimsesi olmayacağım!" Nazım Hikmet
Çabuk aldanışlarım,
Hep inanışlarım,
Alttan alışlarım,
Hatayı hep kendimde buluşlarım,
Değmeyecekleri kafama takışlarım,
Yoktan yere, akıp giden gözyaşlarım,
Herkesi, insan yerine koyuşlarım,
Hepinize elveda…
Artık ben kimsenin,
Hiçkimsesi olmayacağım!" Nazım Hikmet
Nasıl bir vazgeçiştir bu böyle değil mi? Ne büyük sözler? Ne sitemkâr,
kalbi kırık mısralar? Halbuki kendin ettiğinin acısını çektin be koca üstad. Güzel
yüreğini üzmelerine sen izin verdin. Ne çok bize benzersin..
Asıl mesele şair değil elbet, şairin memleketlileri, bizleriz..Çok
duygusalız, çok iniş çıkışlı hallerimiz var, pire için yorgan yakanlarız. Haydi
gitsinmiş 2016, bize çok kötülüğü dokunmuşmuş. Memlekette yaşanan acı
olaylardan bahsetmeyeceğim, sözüm bizleredir. Hayatlarımızda memnun olmadığımız
ne varsa yeni yılla birlikte çıkıp gitmesini istiyoruz ya hepimiz, ondan mı bu
telaş? Durun, sakinleyin eskisi de gider yenisi de gelir. Önce kendinizin
farkına varın, kendinizin kıymetini bilin, geriye bir tek yaşamak kalıyor
zaten, zor değil..
Ne çok sevdiniz, ne çok güldünüz, ne çok güldükçe ‘hay Allah çok güldüm
ağlayacağım herhalde’ diye içinizden geçirdiniz, ne çok ağladınız, ne çok
ağladıkça ‘çıkacaktı zaten o kadar gülmenin acısı’ diye geçirdiniz içinizden,
ne çok sitem ettiniz, ne çok hüzünlendiniz, ne çok beklediniz, ne çok öfkelendiniz..
Herşeyi ne çok ve fakat ne de ayarını tutturamadığınız bir yerlerde yaşadınız..Peki
duyguları yanlış şekilde yaşıyor olabileceğiniz düşüncesi bir kez olsun geçmedi
mi aklınızdan?
Feda-kâr lık yaparsınız, yaptıkça kıymetli olacağınızı sanırsınız, oysa
vazifeniz olur, arsız bir zift gibi üstünüze yapışır. Seversiniz ölçüsüzce,
laubali ilişkileriniz olur. Değer verirsiniz tartmadan, saygısız
karşılıklarınız olur. Sonunda elinizde, şairinki gibi koca bir sitem kalır. Duygularınız
o denli kıymetli ise kıymetli olduklarını hissettirin. Kime, nasıl, ne kadar dağıtacağınıza
akılcı şekilde karar verin, fütursuzca ziyan etmeyin.
Sonuna bir Mevlana sözü koysam yazı şenlenir, kişisel gelişime doğru akardı
belki ama dervişin işi sabırla. Oysa ki yaşadığımız hayatlar bu derviş sabrını
kaldırmayacak kadar kıymetli, zaman da öyle. Aslında tek derdim küskün
Nazım ile Can Baba’yı aynı masaya oturtmaktı. Güzel olsun yeni yılda..
“Ne geçmişe saplanıp
kalacaksın, ne geleceğin düşlerini kuracaksın..
Ömür dediğin şu andır onu da
hakettiğin gibi yaşayacaksın!” Can Yücel